Menstruatieverlof en maatwerk

“Een primeur in Europa en het Westen.” De internationale pers kan er niet over uit dat de Spaanse regering werkt aan een wetsvoorstel voor menstruatieverlof. Geen enkel Europees land heeft zulke wetgeving. Als dit wet wordt hebben vrouwen in Spanje recht op drie dagen verlof bij – door een arts erkende – pijnklachten door menstruatie. De overheid betaalt, het maakt deel uit van een breder pakket, met afschaffen van BTW op onder meer maandverband en gratis verstrekken ervan op scholen. Een Spaanse vakcentrale verwelkomt het voorstel omdat het een genegeerd gezondheidsprobleem zichtbaar maakt; een andere bond is juist bezorgd dat werkgevers zullen vermijden vrouwen in dienst te nemen.

Negentig procent vrouwen met klachten

Zouden andere landen moeten volgen? Het Belgische Knack, over gezondheidsvraagstukken, beschrijft de discussie onder medici in het land. Die onderkennen dat er een wezenlijke kwestie is: onderzoek in Vlaanderen en Nederland wijst erop dat negentig procent van de vrouwen menstruatieklachten heeft. Werkende vrouwen moeten zich ziek melden vanwege krampen, (hoofd)pijn, vermoeidheid, rugpijn en stemmingswisselingen. Een gynaecologe pleit voor meer onderzoek en medische inzet om de klachten onder controle te krijgen, dat is beter dan “.. erin te berusten en vrouwen systematisch thuis te laten.” Ze wijst verder op de mogelijkheid dat mensen drie keer per jaar een dag verlof zonder ziektebriefje kunnen nemen, zeg maar het Nederlands calamiteitenverlof. 

Presenteïsme

Onderzoekers van het Nijmeegse Radboud UMC concludeerden drie jaar geleden al dat in ons land vrouwen acht à negen dagen per jaar minder arbeidsproductief zijn door menstruatie. Dit op basis van enquêtering onder vrouwen in diverse leeftijdsgroepen. Zie de illustratie uit het British Medical Journal. In dit gezaghebbende tijdschrift wezen de onderzoekers erop dat menstruatiegerelateerde symptomen leiden tot verzuim, zeg een halve tot een hele dag per jaar bij vrouwen vanaf 25 jaar. Maar op zeven à acht dagen per jaar is er sprake van presenteïsme, zo melden de vrouwen zelf: ze zijn aanwezig maar presteren minder. De onderzoekers bepleitten meer aandacht voor symptomen en behandeling, en meer flexibiliteit voor vrouwen die werken of naar school gaan.